
Leasing na komputer – jak go zdobyć?
Problem bezrobocia zaczął dotyczyć Polaków po przemianach ustrojowych pod koniec lat 80. XX wieku. To wtedy rozpoczęła się prywatyzacja, a także masowe zwolnienia nadprogramowych pracowników, zatrudnianych tak przecież łatwo w niedawno funkcjonującym systemie politycznym. Wtedy też ustalona musiała zostać wysokość zasiłku dla bezrobotnych.
Pod koniec zeszłego stulecia Polacy zaczęli bać się o przyszłość i interesować proponowanymi przez rząd na czele z Jackiem Kuroniem państwowymi systemami wsparcia. To uchwalona tzw. „kuroniówka” – czyli inaczej mówiąc zasiłek dla ludzi pozostających bez pracy, była wizytówką polityki socjalnej nowego ustroju. Wtedy też była najbardziej potrzebna, mnóstwo osób straciło pracę w wyniku działań prywatyzacyjnych. Potrzeba było też czasu, na przebranżowienie się czy ukończenie nowych kursów zawodowych.
To ilość przepracowanych lat decyduje o tym, z którego progu zasiłek otrzymamy. Próg podstawowy oznacza otrzymanie pełnej kwoty zasiłku, przewidzianej na dany rok. Próg podwyższony to kwota o 20 % większa, obniżony zaś wynosi 80 % z kwoty podstawowej. Ustalana jest ona raz do roku, w dniu 1 czerwca. Obowiązuje przez cały rok – do 31 maja.
Obecne kwoty obowiązują od 1 czerwca 2019 do 31 maja 2020 roku. Wysokość zasiłku dla bezrobotnych wynosi teraz:
Ważne jest, że po upływie 90 dni kwoty te niewielkie przecież kwoty jeszcze zmaleją – podstawowa forma wyniesie więc 676,40 zł. Dla ludzi o najniższym stażu pracy – 541,12 zł oraz 811,68 zł dla tych, którzy przepracowali ponad dwie dekady.
Rokrocznie można liczyć na niewielkie podwyżki. Stąd w 2018 roku sytuacja wyglądała następująco:
Zasiłek przyznawany jest na okres 6 lub 12 miesięcy. Czas pobierania zależy od stopy bezrobocia w regionie: krótszy przysługuje w sytuacji, gdy jej wysokość w obszarze zamieszkania jest mniejsza niż 150% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju. Powyżej tej ilości aplikantom przysługuje roczne wsparcie.